Fotohistorisch kantelpunt

Weblog dezes heeft enige praktijkervaring met uitgelekte naaktfoto's, waarop een persoon of meerdere personen zichtbaar zijn die gedeeltelijk of volledige in natuurlijke staat, al dan niet aangevuld met 'van opwinding', te ontwaren zijn. Zulks wilde nog wel eens leiden tot ophef, verontwaardiging, verwijderverzoeken en soms een rechtsgang. Het was namelijk ooit nooit zo leuk om plotseling nakend op straat te liggen. Soms zelfs nog steeds niet. MAAR! De Opkomst van De Dickpic heeft een stevige wende in gang gezet (niet in de laatste plaats dankzij BNNVARA). Waar de naaqtplaat ooit de verbeeldde persoon compromitteerde in zijn (of haar) sociale status, is thans in deze tijdsgeest niet de maker van een al dan niet erect zelfportret chantabel, maar de ontvanger ervan een slachtoffer. Op grond waarvan de piemelkiekjesnemer vervolgens alsnog bestraft kan worden met sociale stigma's, belerende stukjes zetletter, ontslag uit ongeacht welke functie als ook verwijdering uit uitingen van commerciële partijen. Maar de vraag blijft overeind (no pun intended): sinds wanneer zijn we zo slap (no pun intended) geworden dat de aanblik van een stukje natuurlijke staat ons in de publieke parenclub tot slachtoffer maakt, en belangrijker: waarom heeft  die status thans in de tijdsgeest een sociaal verheffend effect?